bu floodu yapan kız feminizmin en gerizekalı temsilcisidir bence. tespit yapmaya çalışmış ama yaptığı tespitlerin hepsi çürütülebilir.
asıl konuya gelecek olursak keyfine göre çay koymayacaksan keyfine göre de babandan para istememen gerekir. yarın bir gün hasta olduğunda baban yanında olmazsa o da onun keyfidir o zaman. sesini çıkartamazsın.
5
+
-entiri.verilen_downvote
böyle insanların anne babasına üzülüyorum. klasik ergen, arkadaş ortamında özgürlükçü takılan , istediğimi yaparım kimseye hesap vermem kafasındaki kızlardan biri. ama başı sıkışsa ilk koşacağı kişi babasıdır çoğunun. kendi başlarına hiçbir şey yapamazlar. hep birilerine muhtaçlardır. bunu sadece kadınlar için söylemiyorum aynı durum erkeklerde de var. anneye babaya karşı gelmek, istediğini yapmamak yetişkinlik , özgürlük değil saygısızlıktır. bir ömür çalışsanız haklarını ödeyemezsiniz. nesil çok bozuk.
sonrada niye feminzm'e saygı göstermiyorsunuz. yok ataerkillik vs. saygıda kusur etmek olmaz. 20 yaşındayım 15 yaşındaki kiz kardeşimden önce ben sofrayı toplarım, suyunu ilacini getiririm. ha ona da getir derse sesini çıkartmaz getirir. seni bu yaşına kadar getiren adam bi bardak çay istemiş çok mu amk.
(bkz: her seye muhalif olacam derken aptal olmak)
sahibinin yazdıklarını okurken 11. maddede kanser olduğumu fark ettiğim ifade.
değerli aynen elif, samimi bir şekilde ifade ediyorum ki yazdıkların toplumun çok önemli sorunları. bizim toplum olarak kadına bakışımızda şu günlerde sorun var, doğru diyorsun. senin bedenin, senin kararın. onu da doğru diyorsun. fakat 11. madde -yani başlıktaki ifade- gerçekten hayatımda okuduğum en saçma şeylerden biri.
ergenliğini cartını curtunu arkasında "hormonal" olarak bırakmış bir insanım, evimin iki erkek çocuğundan biriyim. annem hep kız olsun istermiş, nasip olmamış. biliyor musun çok zorlanıyoruz, evimizde çay koyan kimse yok. bir kız olsa çok kolay olacaktı ama akşamları kıyametler kopuyor bu çayı kim koyacak diye. pazar sabahları ağlayarak uyanıyorum ve yıllardır çay içemiyorum. oysa bir kız kardeşim olsaydı, ya da bir ablam... mutlu mesut yaşardık. hatta üst komşumuzun bir kızı olsa belki ayrılmazdı onlar, oturur çay içerlerdi.
yine duygulandım bak.